duvarlar

         

düşünmeden, acımadan, utanmadan

kocaman yüksek duvarlar ördüler dört yanıma.

ve şimdi oturuyorum böyle yoksun her umuttan.

beynimi kemiriyor bu yazgı, hep bu var aklımda;

oysa yapacak bunca şey vardı dışarda.

ah, önceden fark etmedim örülürken duvarlar.

ama ne duvarcının gürültüsü, ne başka ses.

sezdirmeden, beni dünyanın dışında bıraktılar.

                                                 (1896)

constantino kavafis 

çevirenler: herkül millas ve özdemir ince