en elde edilmemiş şiirdin sen. kuşluk vakti yazılanlardan... bıkkın bir rahibin, bir sabah, yorgun bir vezirin akşamın alacakaranlığında muhtemelen yazacağı... masadan doymadan kalkmış gibi okunmalı... güzelsin... uzaktan zor seçilebilir bir harf... hayır hayır! şimdi anlıyorum... gizli bir rakam, kabala'dan... kumun üzerine çizilen... çöldeyiz ve başka bir yerde değiliz... ama güzelsin... dansederken göğüsleri sallanan kadınlardan, karadelikleri saatlerce uçuşup duranlardan, sessiz sitemleri kargaşada bile belli olanlardan tırsma öyle kolay kolay... öyleyse bu bir nasihat... çünkü güzelsin... onlar bitecekler: çizgi roman gibi kolayca, tatile çıkarken boşanan yağmur gibi apansız, menemen pişirmek gibi aceleyle... hâlâ güzelsin... iskemle hasır ve ayaklarında yatay, ayaklarını dizlerini böğrüne çekmeye razı olarak basabileceğin yatay tahta çubuklar... rahatına düşkün keyif...
nasıl da yalnızsın evinde amparo, aklara bürünmüşsün! (ekvator, yaseminle sümbül arasında.) avlunun o eşsiz fıskiyelerini dinliyorsun ve kanaryanın sarı inceden ötüşünü akşama doğru selvilerin titrediğini görüyorsun kuşlarda, harfler işliyorsun usul usul kanaviçene. nasıl da yalnızsın evinde amparo, aklara bürünmüşsün! nasıl da güç amparo seni seviyorum demek sana!
Yorumlar
Yorum Gönder