distopya

          medyanın sefaleti/ulus baker türk medyasının batı medyası karşısındaki farkını, sözgelimi türk basın sisteminin nasıl işlediğini örnekleyecek, herkesin şu anda elindeki gazetelerle yapabileceği kolay bir araştırmayla göstermek çok kolay: gazete adını verdiğimiz nesnenin bir yapısı, görsel-işitsel malzemenin bir sunuluş biçimi vardır. sözgelimi günün önemli haberleri, ekonomi-maliye sayfası, kültür sayfası, spor vb. sayfası gibi. üstelik bu sayfalar hiyerarşisinin, sözgelimi devletin, hükümetin bakanlıklar ve müdürlükler hiyerarşisiyle ne kadar koşut olduğuna dikkat edin. kısaca söylemek gerekirse, belli konulara hasredilmiş özel basınla bulvar gazeteleri dışında gazete formu açıkça bir devlet formunu yankılamaktadır: ekonomi sayfası, polis haberleri sayfası, spor sayfası, dış haberler servisi vs... bu “ortak form”a güvenerek alın o günün belli başlı gazetelerini, sürmanşetlerden başlayıp, ilk sayfasından son sayfasına, baş sayfa haberlerin...

          düşünmeden, acımadan, utanmadan kocaman yüksek duvarlar ördüler dört yanıma. ve şimdi oturuyorum böyle yoksun her umuttan. beynimi kemiriyor bu yazgı, hep bu var aklımda; oysa yapacak bunca şey vardı dışarda. ah, önceden fark etmedim örülürken duvarlar. ama ne duvarcının gürültüsü, ne başka ses. sezdirmeden, beni dünyanın dışında bıraktılar.                                                  (1896) constantino kavafis  çevirenler: herkül millas ve özdemir ince